Next Page
Paweł A. Jeziorski
Proskrypcja i banicja w miastach pruskich późnego średniowiecza
Wydawca: Instytut Historii PAN
Warszawa 2017
Sygnatura SIRr VIb/4-56
Dr hab. Paweł A. Jeziorski jest historykiem mediewistą, pracownikiem Instytutu Historii PAN – Pracowni Historii Pomorza i Krajów Bałtyckich w Toruniu.
W Książnicy Kopernikańskiej dostępne są jego najważniejsze książki:
– Margines społeczny w dużych miastach Prus i Inflant w późnym średniowieczu i wczesnych czasach nowożytnych, Toruń 2009
– Proskrypcja i banicja w miastach pruskich późnego średniowiecza, Warszawa 2017
Przedmiotem polecanej książki są występujące w niemieckim prawie miejskim późnego średniowiecza instytucje proskrypcji i banicji.
Źródłem do badania tego zagadnienia są miejskie księgi sadowe – rejestry proskrybowanych i banitów.
Proskrypcja była formą przymusu administracyjnego, natomiast banicja to kara.
Autor przeanalizował księgi sadowe miast pruskich: Braniewa, Chełmna, Nowego Miasta Torunia, Starego Miasta Braniewa, Bartoszyc.
Miasta te rządziły się prawem chełmińskim lub lubeckim.
Rozprawa została podzielona na dwie części.
W części pierwszej:
– omówiono różnice miedzy proskrypcją i banicją
– omówiono zachowane pruskie rejestry proskrybowanych
– przedstawiono analizę przydatności tych źródeł dla badań nad społeczeństwem i przestępczością późnośredniowiecznych miast
– omówiono sposoby uwalniania się od proskrypcji i banicji
Część druga to krytyczna edycja źródłowa elbląskiego rejestru sądowego z okresu od połowy XIV do połowy XVI wieku.
Michał Kurkowski
Ryte i malowane dekoracje maswerkowe w architekturze średniowiecznej na terytorium ziemi chełmińskiej
studium typologiczno-formalne
Tom 1-2
Wydawcy:
Muzeum Okręgowe w Toruniu
Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Toruń 2017
Sygnatura SIRr XXXIIIb/169
Dr Michał Kurkowski Jest absolwentem Wydziału Sztuk Pięknych UMK w Toruniu.
Prowadzi badania nad sztuką średniowieczną i detalem architektonicznym na obszarze Państwa Zakonu Krzyżackiego.
Jego praca doktorska „Ryte i malowane dekoracje maswerkowe w architekturze średniowiecznej na terytorium ziemi chełmińskiej” zdobyła nagrodę Stowarzyszenia Historyków Sztuki im. ks. prof. dr Szczęsnego Dettloffa.
Przedmiotem rozprawy są dekoracje fasad i elewacji ceglanych budowli, które są charakterystycznym zjawiskiem dla obszaru Prus.
Przedstawiono definicję pojęcia maswerku, jego rodowód zakres terytorialny występowania.
Opisano cechy maswerków rytych i malowanych.
Wspomniano nawet o innych technikach wykonywania maswerku, które nie występowały na ziemi chełmińskiej.
Autor przedstawił pochodzenie i rozwój maswerku na ziemi chełmińskiej.
Scharakteryzował stosowane motywy dekoracyjne.
Omówił materiał, technikę i kolorystykę maswerków.
Wskazał na miejsca eksponowania maswerków.
Porównał ewolucje maswerku na ziemi chełmińskiej i na innych ziemiach państwa krzyżackiego.
Przemiany rytów maswerkowych zostały ukazane nie tylko z perspektywy lokalnej, ale też przedstawione na szerokim tle architektury europejskiej.
Autor zinwentaryzował zachowane ryty maswerkowe.
Dekoracje maswerkowe w średniowiecznej architekturze ziemi chełmińskiej zostały opracowane naukowo, uporządkowane i skatalogowane.
Uwzględniono wszystkie obiekty sakralne i świeckie.
Każdy obiekt został sfotografowany.
Poddano analizie rysunek, technikę wykonania i kolorystykę maswerków rytych i malowanych.
Przy każdym obiekcie umieszczono opis analityczno-inwentaryzatorski.
Podano też informację o wykonanych na obiekcie pracach konserwatorskich.
W ten sposób powstał obszerny „Katalog” stanowiący niezastąpiony materiał dokumentacyjny dla teoretyków i praktyków zajmujących się ochroną sztuki.
Książę Kazimierz Konradowic i Kujawy jego czasów
Pod redakcją Dariusza Karczewskiego
Wydawnictwo Avalon
Kraków 2017
Sygnatura SIRr IIIB/Kazimierz Konradowic
Oddział Inowrocławski Polskiego Towarzystwa Historycznego zorganizował 5 czerwca 2014 roku konferencję naukową poświęconą Kazimierzowi I Kondradowicowi.
Książę Kazimierz (1211-1261) był pierwszym księciem kujawskim.
Przyczynił się do ukształtowania odrębności dzielnicowej Kujaw.
Stolicą dzielnicy uczynił Inowrocław, któremu nadał również prawa miejskie, jako pierwszemu miastu na Kujawach.
W 1238 roku przyłączył do Kujaw kasztelanię bydgoską.
Był ojcem Władysława Łokietka.
W zbiorze studiów „Książę Kazimierz Konradowic i Kujawy jego czasów” znalazły się następujące artykuły:
1. Dariusz Karczewski – Książę Kazimierz Konradowic i Kujawy jego czasów
2. Edmund Mikołajczak – Inowrocław w czasach Kazimierza Konradowica (1230-1267)
3. Jan Tęgowski – Stosunki rodzinne Kazimierza Konradowica księcia kujawskiego
4. Błażej Śliwiński – Książę kujawski Kazimierz I i książę wschodniopomorski (gdański) Świętopełk w latach 1230-1248
5. Dariusz Dąbrowski – Romanowicze a Kazimierz I Konradowic
6. Joanna Wojtkowiak – Kazimierz Kujawski i „diabelski szał” Konrada Mazowieckiego – przyczynek do poznania komunikacji symbolicznej
7. Joanna Karczewska – Świeccy urzędnicy księcia kujawskiego Kazimierza Konradowica
8. Justyna Ewa Białowas – Kazimierz kujawski i Eufrozyna opolska, trzecia małżonka władcy Kujaw
9. Adam Kosecki – Lokacje miejskie księcia Kazimierza Konradowica na Kujawach
10. Marcin Hlebionek – O pieczęciach księcia Kazimierza I Konradowica
11. Marcin Woźniak – Książę Kazimierz Kujawski i początki architektury gotyckiej na Kujawach. Inowrocławski klasztor Franciszkanów w świetle badań archeologicznych
