Next Page
Historyzm toruński XIX-XX wieku
Architektura, miejsca i codzienność
Redakcja naukowa: Katarzyna Kluczwajd, Michał Pszczółkowski
Seria: Zabytki Toruńskie Młodszego Pokolenia
Wydawca: Toruński Oddział Stowarzyszenia Historyków Sztuki
Toruń 2016
Sygnatura SIRr XXXIIIb/167
W książce zebrano referaty wygłoszone na trzeciej konferencji z cyklu „Zabytki toruńskie młodszego pokolenia”.
Konferencja odbyła się 23 kwietnia 2016 roku w Centrum Dialogu w Toruniu (Biblioteka Diecezjalna).
Konferencje zorganizował Oddział Toruński Stowarzyszenia Historyków Sztuki oraz Książnica Kopernikańska w Toruniu.
Konferencja poświęcona była zabytkom epoki historyzmu w Toruniu.
Historyzm świadomie wzorował się na przeszłości – powstawały budynki w stylu neogotyku, neorenesansu, neobaroku, neoklasycyzmu.
Historyzm w Toruniu szczególnie widać w architekturze budynków publicznych: szkół, szpitali, gmachów kultury, kościołów, koszar, banków, zakładów produkcyjnych, ale też kamienic.
Książka zawiera następujące artykuły:
1. Katarzyna Kluczwajd – Historyzm w sztuce i postawach oraz historyczno-czaso-zużycie
2. Krzysztof Stefański – Historyzm, czyli „marzenie o szczęściu”
3. Józef Tarnowski – O historyzmie i jego historycznych wrogach
4. Bożena Zimnowoda-Krajewska – Architektura bloku zabudowy czynszowej z przełomu XIX i XX wieku przy ulicy Warszawskiej w Toruniu
5. Joanna Kucharzewska – Franz Zährer – toruński kupiec i inwestor budowlany
6. Szymon Spandowski, Anna Zglińska – Bydgoska 56 była radością życia
7. Lidia Gerc – Architektura i dzieje budynku przy Placu Rapackiego 1 w Toruniu
8. Marcin Ceglarski, Jakub Polak – Wilhelmstadt dawniej i dziś. Słów kilka o adaptacji dawnych obiektów militarnych do współczesnych celów
9. Adam Kowalkowski – Fort XIV jako element pierścienia zewnętrznego Twierdzy Toruń
10. Marcin Sajdak, Przemysław Gawęda – Fort XIV jako nowoczesny przykład interdyscyplinarnego zagospodarowania obiektów fortecznych oraz krajobrazu fortecznego
11. Katarzyna Kluczwajd – Historyzm toruński XIX-XX wieku – detal-licznie. Wspomnienie miasta w dawnych fotografiach ze zbiorów WBP Książnicy Kopernikańskiej
12. Kamil Snochowski – Typo-historyzm. Liternicze pamiątki w przestrzeni miasta
Ditta Baczała
Kim pan jest, mistrzu?
Toruński czworobok pedagogiczny
Oficyna Wydawnicza „Impuls”
Kraków 2016
Sygnatura SIRr XXXIIc/13
Dr hab. Ditta Baczała jest profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Nauk Pedagogicznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.
W 2014 roku przeprowadziła ona wywiady z trójką wybitnych profesorów UMK związanych z pedagogiką: Zbigniewem Kwiecińskim, Aleksandrem Nalaskowskim i Andrzejem Wojciechowskim.
Czwarty wywiad z profesorem Ryszardem Borowiczem nie odbył się z powodu przedwczesnej śmierci profesora.
W miejsce wywiadu w książce znalazły się wspomnienia pozostałych profesorów o osobie i dorobku zmarłego.
W książce profesor Ditta Baczała opublikowała wiec trzy wywiady ze swoimi mistrzami i nauczycielami akademickimi.
Wywiady maja podobny układ – składają się z trzech części: szkoła, osoba, świat.
Bohaterami książki są twórcy toruńskiej i polskiej pedagogiki, którzy od kilkudziesięciu lat swoją działalnością teoretyczną i praktyczną pomnażali dorobek Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Profesor Zbigniew Kwieciński jest uznanym w Polsce socjologiem edukacji i pedagogiem.
Profesor Aleksander Nalaskowski zajmuje się pedagogiką twórczości, teorią szkoły i pedeutologią, był wielokrotnym dyrektorem Instytutu Pedagogiki i dziekanem Wydziału Nauk Pedagogicznych.
Profesor Andrzej Wojciechowski jest artystą rzeźbiarzem, współtwórcą i wieloletnim kierownikiem Pracowni Rozwijania Twórczości Osób Niepełnosprawnych w Toruniu, współtworzył pedagogikę specjalną na UMK pod hasłem „pedagogiki obecności”.
Profesor Ryszard Borowicz był socjologiem, specjalizował się w pedagogice społecznej, socjologii młodzieży, edukacji oraz wsi.
Anna Supruniuk,
Mirosław Adam Supruniuk
Tajemnicze początki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika
Wilno i Lwów w Toruniu
Ze wspomnieniem Józefa Szudego
Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika
Toruń 2017
Sygnatura SIRr XXXIa/81
Książka poświęcona jest pionierskim czasom tworzenia Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Był to okres entuzjazmu i przyjaźni miedzy przybyszami z Wilna i Lwowa.
W tej atmosferze kwitło życie kulturalne, naukowe i towarzyskie.
Rok 1945 oznaczał koniec okropności wojny i obiecywał nowy początek.
Książka obejmuje okres budowania Uniwersytetu do końca 1948 roku.
Rok ten przyniósł już jednak koniec autonomii szkół wyższych i upolitycznienie nauki polskiej.
Książka składa się z kilkudziesięciu szkiców poświęconych początkom Uniwersytetu.
Przeczytamy między innymi o studentach, profesorach, transportach repatriantów, inauguracji, rektorze Kolankowskim, Bibliotece Uniwersyteckiej, obserwatorium w Piwnicach, Święcie 3 Maja, budynkach uniwersyteckich, powojennym Toruniu.
